- trwa od XVI wieku do XV wieku
- współistnieje z późnym gotykiem - szczególnie na Mazowszu, Litwie
- odrodzenie sztuki antycznej, pochodzenie włoskie
- wracają do łask: plan koła, sklepienie kolebkowe, drewniane stropy kasetonowe, kopuła, porządki, kolumny, pilastry, belkowania, motyw łuku triumfalnego (jedno i trójprzelotowy)
- spokój, równowaga, harmonia, umiarkowany ornament tektoniczny (motyw kandelabrowy, panoplia, motyw arabeski, groteski, kolumny zastępowane postaciami - kariatydami, herosami)
- rozwija się architektura rezydencjonalna - nowe budowle lub przebudowa
WCZESNY RENESANS NA ZIEMIACH POLSKICH:
- połowa XV wieku - do Polski docierają prądy filozoficzne renesansowe - wiążą się one z kontaktami politycznymi i religijnymi
- ważnym ośrodkiem renesansu w tym czasie stają się Węgry i miasto Buda, gdzie mecenasem renesansu staje się Zygmunt I
- pierwszym ośrodkiem w Polsce staje się Kraków (Wawel), gdzie an początku XVI wieku trafia Franciszek Florentczyk (kamieniarz, rzeźbiarz, który przybywa do Polski z Węgier)
- w 1500 roku ma miejsce pożar na Wawelu, po którym następuje budowa nowego renesansowego zamku, którą prowadzi Franciszek Florentczyk
- Po śmierci Florentczyka jego warsztat przejmuje Berecci - warsztat rozrasta się o nowych pracowników Bernardo Zenobi de Gianobis i Jan Cini ze Sieny, którzy w końcu sami się usamodzielniają i otwierają własne pracownie
- PRZEBUDOWA WAWELU
- przebudowę rozpoczyna Franciszek Florentczyk,a po jego śmierci w 1516 kontynuuje ją Bartolomeo Berecci
- po pracach Franciszka Florentczyka pozostały tylko dwa ślady:
- dwa obramienia okienne
- drugie piętro w zachodnim skrzydle zamku (dom Królowej)
- nowa budowla jest budowana w oparciu o wzory włoskie
- założenie na planie zbliżonym do kwadratu
- powstaje 5-kątny dziedziniec otoczony krużgankami z trzema skrzydłami zamku służącymi do celów mieszkalnych
- od południa dziedziniec zostaje domknięty ścianą kurtynową zwieńczoną attyką
- budynek trzykondygnacyjny, przy czym piano nobile (typowo znajdujące się na 1 kondygnacji) zlokalizowane zostało na 3 kondygnacji - jest zdecydowanie wyższe niż dwie pozostałe kondygnacje
- dostosowanie włoskiego renesansu do warunków topograficznych - zlokalizowanie w Polsce wymaga uwzględnienia większych spadków dachów, odprowadzenia wody, ogrzewania itp.
- krużganki:
- na najwyższej kondygnacji krużganki przybierają formę smukłych kolumienek w stylu jońskim, przedzielonych na pół przewiązką w formie pierścienia - na smukłych kolumienkach, zakończonych dzbanuszkami wznosi się sporych rozmiarów dach o dużym spadku
- na 1 kondygnacji kolumny w stylu jońskim, a na 2 korynckie
- układ amfiladowy pomieszczeń - jednotraktowy
- na 1 piętrze znajdują się pomieszczenia prywatne, a w przyziemiu - pomieszczenia gospodarcze
- w XIX wieku Austriacy zorganizowali koszary na Wawelu, zamurowali otwarte krużganki i zdewastowali drewniane stropy kasetonowe
- ścianę ostatniej kondygnacji wieńczy malowany fryz krańcowy
- SALA POSELSKA
- strop kasetonowy - zrekonstruowany
- podział stropu na układzie prostokątnym - kiedyś były ośmiokątne
- pierwotnie na stropie znajdowały się 194 głowy autorstwa Sebastiana Tauerbacha. Tylko 30 głów wawelskich się zachowało
- całą salę obiega fryz znajdujący się poniżej stropu autorstwa Hanza Durera
- w sali poselskiej znajduje się kolekcja arrasów zakupiona przez Zygmunta Augusta oraz tron królewski
- SALA POD PRZEGLĄDEM WOJSK
- nazwa sali bierze się od sceny na fryzie Antoniego z Wrocławia
- SALA TURNIEJOWA
- fryz zaczęty przez Hanz`a Durer`a, a kończony przez Antoniego z Wrocławia
- BUDOWA KAPLICY ZYGMUNTOWSKIEJ
- kaplica Zygmuntowska jest jedną z 19 kaplic, jakie znajdują się w obejściu katedry na Wawelu
- nazywana perłą renesansu północnego
- autorem Bartolomeo Berecci - którego Jan Łaski sprowadza z węgierskich pracowni do budowy kaplicy grobowej Łaskiego w Gnieźnie
- postanowienie o budowie kaplicy Zygmuntowskiej zapisane jest w liście z 1517 roku
- architektura kaplicy
- KAPLICA BISKUPA PIOTRA TOMICKIEGO
- wzniesiona w miejscu gotyckiej kaplicy biskupa
- jest skromniejsza, niższa niż kaplica Zygmuntowska, pominięto tambur
- nagrobek w formie pomnika przyściennego
- postać biskupa w pozie snasovinowskiej
- ręka ugięta w łokciu
- lekko zgięta jedna noga, druga prosto
- GNIEZNO
- prekursorem renesansu w Gnieźnie jest Jan Łaski, który sprowadza do Gniezna Jana Florentczyka (być może syn Franciszka Florentczyka), w celu wykonania 6 płyt nagrobnych do kaplicy grobowej przy katedrze
- 4 płyty się zachowały w katedrze Gnieźnieńskiej
- płyty mają 1 schemat - są prostokątne, na górze znajduje się herb, pod nim wstęgi a na dole tablica z inskrypcjami - nie posiadają przedstawienia postaci
Bardzo ciekawy i treściwy wpis. Oby więcej takich. :)
OdpowiedzUsuń