piątek, 9 kwietnia 2010

TWÓRCZOŚĆ ARCHITEKTONICZNO-RZEŹBIARSKA JANA MICHAŁOWICZA Z URZĘDOWA

JAN MICHAŁOWICZ Z URZĘDOWA:
  • wybitny polski rzeźbiarz i architekt - nazywany polskim Praksytelesem, porównywany do greckiego Fidiasza
  • niewiele o nim jest wiadome na pewno - ale na podstawie wszystkich przesłanek wynika, że wiedzę o sztuce rzeźbiarskiej zdobył w Krakowie w jednym z tamtejszych warsztatów
  • około 1545 do Polski przybywa cała rzesza włoskich rzeźbiarzy, dla których łatwiejsze jest znalezienie pracy w Polsce aniżeli w ich ojczystym kraju - Jan Michałowicz na pewno zetknął się z włoskimi artystami i pod ich okiem kształcił [najprawdopodobniej u Jana CINI]
  • później prowadził własną pracownię w Krakowie, gdzie kształciło się wielu uczniów - oni to rozpropagowali styl Michałowicza po całym kraju
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA:
  • znany głównie z nagrobków przyściennych - charakterystycznych dla Polski
  • widać w jego rzeźbie połączenie wpływów włoskich, niderlandzkich i rodzimych
  • pierwszy artysta umiejący połączyć wielopłaszczyznowość i przestrzenność kompozycji - co wprowadza go raczej w nurt manierystyczny
  • wprowadza elementy manierystyczne i protobarokowe oraz zwalcza sztywny schematyzm
  • swoje postaci rzeźbi z dużą dozą realizmu - portretowe odtwarzanie głów i ekspresyjne modelowanie rąk
  • przejmuje on sposób ukazywania postaci w sposób jaki robił to Jan Maria PADOVANO
  • bogata ornamentyka - niekiedy nawet atektoniczna
  • postacie leżące, śpiące, ale dynamiczny układ nóg
PRACE RZEŹBIARSKIE:
  • nagrobek bpa. Izdbieńskiego 
    • wykonany z piaskowca z rzeźbą postaci z czerwonego marmuru
    • wyeksponowanie postaci przez niszę sarkofagu
    • bogaty ornament roślinny
    • spływy wolutowe dzielą obramowanie architektoniczne nagrobka na 3 przęsła - dwa zewnętrzne zdecydowanie węższe z płytszymi niszami, pod którymi znajdują się rzeźby kobiet wtopionych w liście akantu
    • postać biskupa spoczywającą w lekkim śnie, oparta na łokciu, ze zgiętą w kolanie prawą nogą - poza sansovinowska
  • epitafium Urszuli z Maciejowskich Leżeńskiej
    • jego jedyny nagrobek kobiecy
    • podobna do Barbary Tarnowskiej w katedrze w Tarnowie
  • nagrobek Andrzeja Zebrzydowskiego
    • znajduje się w lewej nawie Katedry Wawelskiej
    • Michałowicz niekonwencjonalnie podchodzi do tematu i zrywa z dotychczas stosowanymi schematami - dekoracyjna kompozycja przyścienna, zamknięta półkoliście
    • nie jest to renesansowe dzieło [brak harmonii, równowagi proporcji], a raczej poszukujące malowniczości i dekoracyjności
    • bogate detale architektoniczne, boniowania, płyciny ścienne wypełnione arabeską
    • liczne dekoracje zaczerpnięte z kaplicy Zygmuntowskiej
    • bardzo dobrze przedstawiona postać - realizm, poprawność anatomiczna, staranne opracowanie każdej partii
  • pomnik Filipa Padniewskiego
    • Michałowicz prowadzi przebudowę gotyckiej kaplicy Różyców a następnie umieszcza w niej nagrobek biskupa
    • piaskowiec, czerwony marmur i alabaster
    • całość postaci pełna harmonii, odzwierciedla indywidualizm postaci
  • pomnik prymasa Jakuba Uchańskiego
PRACE ARCHITEKTONICZNE:
  • kaplice Maciejowskiego, Zebrzydowskiego, Padniewskiego
  • przebudowa kamienicy przy ulicy Kanoniczej 18
    • zastosowanie attyki - dach pogrążony [po licznych pożarach w średniowieczu nakazano budować dachy pogrążone otoczone attykami, które zapobiegały przenoszeniu się ognia z jednego budynku na drugi]
    • mocno akcentowany portal - silne woluty, archiwolta i belkowanie
    • dziedziniec arkadowy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz