wtorek, 10 kwietnia 2012

RAR-4 70.PÓŹNY MODERNIZM EUROPEJSKI NA PRZYKŁADZIE TZW. NEO-BRUTALIZMU | GENEZA, ZAŁOŻENIA DOKTRYNALNE, CHARAKTERYSTYKA FORMALNA, GŁÓWNI TWÓRCY I ICH DZIEŁA

BRUTALIZM A NEO-BRUTALIZM:
  • termin brutalizm został ukuty przez Alison i Petera Smithsonów w roku 1953, z francuskiego beton brut - surowy beton [pojęcie używane przez Le Corbusiera do opisania betonowego wykończenia budynku, często noszącego ślady szalunku]. Pojęcie to nabrało znaczenia, gdy użył je brytyjski krytyk architektury: Reyner Banham w swojej książce "Nowy brutalizm: etyka czy estetyka? z roku 1966
  • Pojęcie brutalizmu i neo-brutalizmu odnosi się do dwóch różnych rzeczy. Nowy brutalizm łączony jest z brytyjskimi członkami Team X - Alison i Peterem Smithsonami i odnosi się bardziej do teoretycznych założeń, aniżeli do beton brut

HISTORIA:
  • brutalizm, czy neo-brutalizm określany jest jako schyłkowa faza modernizmu, stojąca do niego w opozycji, a to dlatego, iż dostrzeżono zagrożenia związane z tym nurtem. Modernizm stał się bowiem stylem kapitalistów, wielkich koncernów, a nie społeczeństwa. Obawiano się zdehumanizowania architektury
  • już w czasach kwitnącego modernizmu pojawiały się symptomy "odchodzenia" od wytycznych tego stylu, co zostanie opisane w GENEZIE. Jednak momentem kulminacyjnym powodującym oddzielenie się antymodernistów był okres po II wojnie światowej
  • powojenne nastroje cechowało poczucie przygnębienia i utrata wiary w stare ideały - należało zrewidować podejście do architektury. Twórcy zaczęli poszukiwać mocniejszych i bardziej indywidualnych środków ekspresji aniżeli oferowane przez modernizm. Ponadto idee brutalizmu idealnie sprawdzały się w powojennej Europie ze względu na szybkie i tanie metody odbudowy zrujnowanych miast. Idealnym rozwiązaniem były surowe, niemal niewykończone, budowane z powszechnie dostępnych materiałów brutalistyczne budynki
  • należy zaznaczyć, że formalny rozłam nastąpił na zjeździe CIAM X [międzynarodowa organizacja architektów modernistycznych, powstała a roku 1928 w celu wzajemnej konsultacji i konsolidacji rozwoju współczesnej architektury i jej propagowania] w 1956 roku w Dubrowniku [Jugosławia]. Tam architekci reprezentujący odmienne od dotychczas dominującego zdanie na temat roli kontekstu w projektowaniu urbanistycznym, stworzyli grupę Team X, stojąc na straży: humanizacji nowoczesnej architektury, kładąc nacisk na etyczny i socjologiczny aspekt planowania przestrzeni
  • w ten sposób powstał neo-brutalizm, który kładł nacisk głównie na teorie dotyczące humanitarnej przestrzeni, aniżeli na zabiegi czysto formalne
GENEZA (dla brutalizmu i neo-brutalizmu):
  • genezy ruchu należy szukać już w dobie modernizmu
  • Le Corbusier: początkowo zacięty modernista, ale już na początku lat 30 da się zauważyć odrzucenie gładkiej, sterylnej, niemal maszynowej estetyki. zwrócił się w kierunku bardziej zróżnicowanych faktur, mocniejszej artykulacji brył, bardziej sensualnej i ekspresyjnej architekturze, zastosowania pospolitych, nieobrobionych materiałów
  • Auguste Perret i Karl Moser: kościoły z wyeksponowaną fakturą betonu, mocną artykulacją brył [np. w kościele św. Antoniego Karla Mosera]
  • Sir Owen Williams: budynki przemysłowe wykorzystujące potencjał konstrukcji żelbetowych i betonu [fabryka Beeston w Nothingam]
  • Alvar Aalto: odwoływanie się do cech regionalnych, używanie nieprzetworzonych materiałów charakterystycznych dla danej lokalizacji [Pawilon Wystawowy Gospodarki Leśnej i Rolnictwa we wsi Lapua]
CHARAKTERYSTYKA FORMALNA NEO-BRUTALIZMU (nie brutalizmu):
  • Alison i Peter Smithson: brytyjscy architekci zainteresowani głównie architekturą mieszkaniową i wartościami, jakie mogła przekazywać w nowych realiach (po II w.ś.). 
  • Architektura jako czynnik odbudowy narodu, społeczeństwa
  • Postulowali operowanie takimi środkami architektonicznymi, które powstrzymają rozpad więzi społecznych i izolacji jednostki ludzkiej (jak np. Corbusierowskie tarasy na dachach - miejsca spotkań sąsiadów itp.)
  • Architektura powinna zapewniać poczucie tożsamości człowiekowi (używanie materiałów znajomych człowiekowi, rozpoznawalnych przez niego, z jego najbliższej okolicy)
  • Dążenie do indywidualizmu, stosowania zwyczajnych materiałów budowlanych "jak znalezionych"
  • Postulat szczerości i dosłowności w architekturze, eksponowania konstrukcji
  • Architektura jako "bezpośredni rezultat sposobu życia"
  • Smithsonowie propagują raczej ideologię i to ona jest esencją nowego brutalizmu, bardziej niż formalne zabiegi, bo też nie mają za wielu realizacji
TWÓRCY I DZIEŁA:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz