- żył w latach 1898-1976 (78 lat)
- architekt finlandzki, ale jego twórczość dotyczy też innych krajów - m.in. Szwecji
- postrzegany jako architekt modernistyczny, ale jego podejście do architektury wynikało nie z idei czy teorii, ale z próby zrozumienia, interpretowania tradycji narodowej, sposobu życia użytkowników jego architektury, odwoływania się do rodzimego kontekstu - korzystania z niego
- założył swoja pierwszą pracownię w 1921 w Jyvaskyla (Finlandia) - jego prace w pierwszym okresie są w stylu północnego klasycyzmu, który dominował w ówczesnym czasie
- w latach 20` i 30` wraz z żona Aino, odbywa wiele podróży do Europy i zaznajamia się z modernistycznymi trendami
- w 1935 zakłada firmę produkującą wyposażenie obiektów - Artek
- architekt wszechstronny - projekty urbanistyczne, budynków użyteczności publicznej, zakładów przemysłowych, obiektów sakralnych, prywatnych domów, mieszkaniówki, wnętrz i ich wyposażenia
ARCHITEKTURA I DESIGN:
- reprezentant architektury wynikowej (taka, która wynika z zespołu czynników, potrzeb, uwarunkowań, a nie idei)
- połączenie w architekturze:
- zrozumienia potrzeb społeczeństwa
- warunków środowiskowych miejsca w którym projektuje
- historycznych, technicznych i kulturalnych tradycji architektury skandynawskiej
- mniej więcej w połowie lat 30` (po wizytach z Europie) jego twórczość związana zostaje z funkcjonalizmem, czego apogeum jest sanatorium Paimio, które staje się kamieniem milowym dla całego ruchu funkcjonalizmu
- pod koniec lat 30` jego architektura ulega przekształceniom - budynki zostają wzbogacone o organiczne formy, naturalne materiały, a w kształtowaniu przestrzeni jego budynków da się zauważyć co raz to większą swobodę
- architektura dla Aalto jest dziełem kompletnym - od obiektu po mebel - i tak właśnie projektował, całościowo
- przy projektowaniu przemysłowym łączył ze sobą praktyczność z estetyką - idea zachęcania do wprowadzania co raz to ładniejszych obiektów do życia codziennego
- od lat 50` jego architektura skupiała się głównie na projektowaniu budynków użyteczności publicznej, rozszerzając swój zasięg poza obszar Finlandii
- FAZA WCZESNA: KLASYCZNA
- początki architektury Aalto wywodzą się z Nordyckiego klasycyzmu (który był z kolei reakcja na styl romantyzmu narodowego, poprzedzający go), który później, w latach 20` ewoluował w kierunku modernizmu
- w tym czasie Aalto zakłada swoje biuro i projektuje w większości domy jednorodzinne - wszystkie w stylu klasycznym
- projektuje też budynki użyteczności publicznej
- FAZA WCZESNA: FUNKCJONALIZM
- punktem zwrotnym dla projektowania Aalto jest projekt biblioteki w Viipuri (biblioteka w Vyborg) - przejście od klasycyzmu do modernizmu
- pomimo wygranego konkursy w 1927, budowa miała miejsce dopiero w 1933, zmuszając tym samym architekta do rewizji swojego oryginalnego projektu na rzecz modernistycznego rozwiązania
- biblioteka w Viipuri
- zdjęcia wnętrza
- humanistyczne podejście do architektury: naturalne materiały, ciepłe kolory, organiczne linie
- Turun Sanomat
- budynek biurowy dla wydawnictwa gazety
- budynek powstaje w czasie projektowania biblioteki w Viipuri
- to tu po raz pierwszy Aalto wprowadza świetliki
- budynek w konstrukcji żelbetowej ramy - pozwala na swodobę w organizacji przestrzeni
- Sanatorium w Paimio
- rzuty, widoki, zdjęcia
- sanatorium gruźlicze
- budynek sam w sobie miał "uzdrawiać" - architektura jako "instrument medyczny"
- humanitarne podejście do pacjenta: sale dla dwóch pacjentów, każda z własną szafą i umywalką, oświetlenie zostało ukryte, tak by nie razić leżącego pacjenta, a sufit pomalowano na ciemno-zielony kolor, tak, by uniknąć odblasków
- na zakończeniu każdego piętra znajdowały się otwarte balkony, gdzie można było wyprowadzić pacjenta razem z łóżkiem
- z racji tego, ze pacjenci spędzali tam najczęściej po kilka lat budynek został wyposażony w różnorodne funkcje, np kaplicę, pomieszczenia pracowników, trasy prowadzące przez otaczający sanatorium las
- FAZA ROZWINIĘTA: EKSPERYMENTALIZM
- odejście od typowego, czystego modernizmu - co raz śmielsze poszukiwanie i eksperymentowanie, głównie jeśli chodzi o użycie materiałów
- Villa Mairea w Noormarkku
- adaptacja tradycyjnych materiałów na potrzeby modernizmu - użycie drewna
- wykorzystanie jednego materiału na wiele sposobów - od ogrodzenia, przez elewację, po wnętrze
- sami inwestorzy stymulowali Aalto i jego zonę do co raz to śmielszego projektowania
- budynek w kształcie litery U otoczonej wokół centralnego wewnętrznego ogrodu, z nerkowym basem, koło którego zaprojektowana została sauna
- Akademik Baker House
- pierwszy budynek z okresu "ceglanego" Aalto
- wijący się kształt budynku został sprowokowany przez chęć otwarcia jak największej ilości pomieszczeń na widok płynącej nieopodal rzeki, co pozwoliło zarazem na zwiększenie ilości pomieszczeń
- artykuł
- plan
- widok z góry
- Eksperymentalny dom letni w Muuratsalo
- artykuł
- wybudowany jako eksperymentalne laboratorium do testowania konstrukcji i pomysłów architektonicznych (fundamentowania, zabawy cegłą, ogrzewanie słoneczne)
- założenie "domu letniego" polega na otwarciu znajdujących się dookoła wewnętrznego dziedzińca budynków mieszczących różne pomieszczenia. Ściany budynków skierowane ku wnętrzu dziedzińca wykonane zostały z cegły, ułożonej na ponad 50 rożnych sposobów układających się w różne wzory. Poza estetycznym znaczeniem takie działanie miało na celu również sprawdzenie, jak rożne sposoby układania cegły sprawdzają się w trudnym klimacie Finlandii
- Uniwersytet Technologiczny w Helsinkach
- FAZA DOJRZAŁA: MONUMENTALIZM
- lata 1960-1970
- większość prac z tego okresu powstaje w Helsinkach
- masterplan Helsinek
- zakładał stworzenie trójkątnego forum przy zatoce Toolo, otoczonej szeregiem budynków kulturalnych, użyteczności publicznej, takich jak Fińska Akademia, Muzeum Architektury Fińskiej, sala koncertowa, opera lub teatr, biblioteka główna, muzeum miejskie
- Wszystkie budynki miały być 3-4 kondygnacyjne, w główna oś komunikacyjna miała być prowadzona w ich pobliżu, tak, żeby przejeżdżający mogli sobie uświadomić jak ukulturalniona jest Finlandia
- Projekt niestety nie został zrealizowany w całości, a właściwie zrealizowano tylko dwie jego części, w tym:
- Finlandia Hall
- po śmierci Aalto pieczę nad jego nieskończonymi projektami przejęła żona
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz