- położenie topograficzne i wpływ mikroklimatu
- osłona od wiatru
- forma budynku
- izolacyjność przegród
- położenie i otwartość na słońce
- wielkość i wyposażenie powierzchni przeszklonych
- wykorzystanie efektu cieplarnianego dla ścian szklanych i werand
- wykorzystanie masywnych części budynki jako masy magazynującej bądź buforowej
- minimalna powierzchnia zewnętrzna w stosunku do kubatury
- kulista forma jest idealna ze względu na najmniejszą powierzchnię w stosunku do objętości
- strata ciepła zmienia się proporcjonalnie do powierzchni (im większa powierzchnia zewnętrza budynku tym większa strata)
- zwarta forma (bo mniej powierzchni wymieniających ciepło wewnętrzne z otoczeniem)
- dłuższe fasady zorientowane na północ-południe
- wysoka intensywność zabudowy (bliźniaki, zabudowa szeregowa - ściany "sąsiadujące" ze sobą dogrzewają się wzajemnie)
- układ rzutu:
- "ciepłe" pomieszczenia ogrzewane do 20 stopni Celsjusza (pokój dzienny, dziecka) powinny posiadać duże powierzchnie okienne skierowane na południe
- "zimne" pomieszczenia ogrzewane od 10 do 15 stopni Celsjusza (wc) umieszczać od strony północnej i wschodniej - uzyskanie bufora termiczne dla pomieszczeń "ciepłych"
- ochrona budynku przed stratą ciepła dzięki jego "wkopaniu" w ziemię
- im niższe wysokości kondygnacji tym łatwiej ogrzać budynek
- konstrukcja budynku:
- powinna charakteryzować się właściwą akumulacją cieplną
- stosowanie izolacji termicznej ścian zewnętrznych
- stosowanie wielowarstwowych ścian zewnętrznych
- stosowanie materiałów budowlanych o możliwie jak największym współczynniku "K" (przewodność cieplna materiałów)
- zastosowanie przeszkleń o adekwatnych właściwościach i w pożądanych miejscach (np. od kierunku południowego duże przeszklenia, lub też szklarnie)
źródło: "Odnawialne źródła energii w architekturze"; praca zbiorowa pod red. Adama Lisika
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz