- XIX wiek - rewolucja przemysłowa i jej konsekwencje powodują, że dotychczasowe formy miast stają się nieadekwatne a miasta zaczynają się borykać z wieloma problemami
- problemy miast XIX wieku:
- przeludnienie
- maksymalne wykorzystanie działek miejskich - zabudowa w śródmieściu staje się coraz wyższa i powoli wypierana jest zabudowa mieszkaniowa z centrum na rzecz innych funkcji - centrum pustoszeje
- pogarszają się warunki życia
- brak systemu kanalizacji i wodociągów
- nieprzemyślana zabudowa, w skutek czego zaczyna brakować terenów przestrzeni publicznej
- w związku z problemami jakie dotykają ówczesnych miast, zaproponowano kilka modelowych rozwiązań przestrzennych miast, które zminimalizowałyby wyżej wymienione problemy
- modele przestrzenne miast:
- model ville sociale
- model miasta ogrodu
- model miasta przemysłowego
- model miasta klinowego
- model miasta pasmowego (liniowego)
MODEL PASMOWY (LINIOWY):
- model stworzony przez Hiszpana - Arturo Soria y Mata w 1882 r.
- idea zakładała wyeliminowanie koncentrycznego układu powodującego dośrodkową organizację miasta - zwalczanie koncentracji = usuwanie jakiegokolwiek centrum
- idea, zakłada, ze wstęga zabudowy jest tak wąska, ze w kierunku poprzecznym można ogranicznych śię do ruchu pieszego
- rozbudowa miast w sposób liniowy - długie, wąskie pasma zabudowy rozciągające się wzdłuż linii komunikacyjnych - schemat założenia
- tereny zurbanizowane tworzą wąskie pasy pozbawione centrum - zapobieganie nadmiernej koncentracji
- "powiązanie" terenów rolniczych z miastem poprzez pasma terenów upraw przylegających do pasmowej zabudowy
- zaletą było zapewnienie sprawnej komunikacji i przestrzenne wydzieleni funkcji
- ideą Sorii było stworzenie sieci takich miast, łączących się ze sobą
- realizacja: dzielnica Madrytu
- lokalizacja założenia w Madrycie
- mapa - dzisiaj pozostałości tego założenia widoczne są wzdłuż Calle de Arturo Soria
- po realizacji założenia okazało się, ze pomysł był absurdalny i zaczęto "obudowywać" pierwotny układ tak, że wrósł się w tkankę miejską
- rysunek oryginalnego założenia
- koncepcja miasta liniowego została wykorzystana przez A.N. Milyutin`a w projekcie rozbudowy Wołgogradu (Staliningradu) z lat `20
- bardziej dojrzała od idei Sorii
- schemat polega na funkcjonalnym podziale terenów układu osadniczego na pasma równoległe do rzeki: pasmo przemysłowe, pasmo zabudowy mieszkaniowej, pasmo wypoczynku (nad rzeką)
- komunikacja to pasmo kolejowe znajdujące się wewnątrz strefy przemysłowej i arteria drogowa pomiędzy pasmem przemysłu a mieszkaniowym
- ideą było wyeliminowanie transportu miejskiego w kierunku prostopadłym do głównych arterii komunikacyjnych (szybki dostęp z miejsca zamieszkania do pracy znajdującej się po drugiej stronie arterii drogowej)
- pomimo wad tego układu (założenia, ze zatrudnieni w przemyśle mieszkają naprzeciwko swojego zakładu pracy i że funkcja centrum jest niepotrzebna - pomysł Milyutin`a inspirował urbanistów do rozwiązań miast które ze względów topograficznych musiały mieć układ liniowy - aglomeracja gdańska, wybrzeże South Hampshire w Anglii
MIASTO PASMOWE - WARIANT SZEREGOWY:
- miasto dalej oparte na arterii komunikacyjnej, z tym, ze funkcje są rozlokowywane naprzemiennie w zamkniętych kwartałach symetrycznie do drogi, a nie wzdłuż drogi
- pojawiają się "obszary centralne" zlokalizowane w centrum zabudowy terenów mieszkaniowych na ich przecięciu z arterią komunikacyjną
MIASTO PASMOWE - WARIANT GRZEBIENIOWY:
- pasma zaczynają się pojawiać w kierunku poprzecznym do głównej arterii
- "obszary centralne" pojawiają się na skrzyżowaniu pasma komunikacyjnego głównej arterii z poprzecznymi
- arterie komunikacyjne obudowane zabudową mieszkaniową pasmową, a tereny pomiędzy nimi zarezerwowane na przemysł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz